Bolesław dobrzyński (łęczycki)
| rodzice ⇒ drzewo genealogiczne |
|---|
| Siemowit dobrzyński | Anastazja, córka Lwa, księcia halicko-włodzimierskiego |
| życie |
|---|
| ok. 1303/1306 - 1 X 1327/12 III 1329 |
| panowanie |
|---|
1312-1327/28: Dobrzyń (współrządy)
1327/28-1327/29: Łęczyca (współrządy) |
1312
-Śmierć ojca
Siemowita dobrzyńskiego.
- Władzę regencyjną w księstwie dobrzyńskim (w imieniu małoletnich synów Bolesława i Władysława) obejmuje księżna-wdowa Anastazja (pod opieką Władysława Łokietka).
1316
-(10 V) Bolesław,
Władysław i Anastazja zawierają porozumienie z biskupem płockim Florianem w sprawie powrotu do płacenia dziesięcin.
- Cofnięcie ekskomuniki nałożonej na książąt dobrzyńskich w roku 1310.
1323
-(IX) Najazd litewski na księstwo dobrzyńskie.
- Najeźdźcy niszczą Dobrzyń i okoliczne miejscowości.
1327/1328
📖
Gdy Litwini i Krzyżacy Pruscy ustawicznymi na ziemię dobrzyńską najazdami, i już to jawnie już skrycie ponawianymi łupiestwami ciągle ją niepokoili, nękali i do szczytu prawie spustoszyli, Władysław książę dobrzyński, króla polskiego Władysława bratanek, widząc, że przeciw tak możnym nieprzyjaciołom ziemi rzeczonej obronić nie zdoła, a co większa obawiając się, aby jej Krzyżacy nie zagarnęli pod swoje panowanie, usłuchał roztropności głosu, i do Władysława króla polskiego, który pod ów czas przebywał w Krakowie, udawszy się osobiście, błagał go i zaklinał: "ażeby jemu i matce jego Anastazji, wdowie po Ziemowicie niegdyś księciu dobrzyńskim, w trudnym nader i niebezpiecznym podłożeniu użyczył swej opieki, i wyznaczył mu jaką dziedzinę, w którejby wraz z matką stosownie do swego stanu uczciwie mógł mieszkać, a która po jego śmierci, gdyby zszedł bezpotomnie, do niego i do Królestwa Polskiego powrócićby miała: ziemię, zaś dobrzyńską z jej zamkami i warowniami aby przyjął od niego zupełnym prawem, iżby się nie dostała w ręce barbarzyńców albo Krzyżaków." Wyznał bowiem, że nie miał dosyć sił do jej obrony. Władysław król Polski, po zasiągnieniu zdania swoich radnych panów, tknięty prośbami rzeczonego Władysława księcia dobrzyńskiego, i względny na prawa i związki pokrewieństwa, uczynił mu więcej niż żądał, ziemię bowiem i księstwo łęczyckie, żyznością roli, dochodami i wielu ważnymi korzyściami znacznie dobrzyńską ziemię przewyższające, jemu i matce jego Anastazji prawem dożywotnim nadał, odkazał, zapisał i w zupełne puścił posiadanie; sam zaś wziął od niego księstwo dobrzyńskie. A litując się niedoli i upadku tego księstwa, zajął się gorliwie tenże Władysław król Polski jego obroną, podźwignieniem ludności i jej zapomożeniem, na co mnogich nie szczędził nakładów; osobliwsze bowiem miał przywiązanie do tej ziemi, przeto iż od dziada dziedzicznym spadkiem jemu przynależała. - Kronika Jana Długosza-(1 X 1327/1328) Zamiana ziemi dobrzyńskiej na łęczycką (ze stryjem
Władysławem Łokietkiem), spowodowona chęcią odsunięcia przez
Łokietka bratanków od granicy z Zakonem Krzyżackim.
1327/1329
-(1 X 1327/12 III 1329) Śmierć Bolesława łęczyckiego.
- Władysław obejmuje samodzielne rządy w księstwie łęczyckim.
