władcy dzielnicowiPiastowie opolsko-raciborscyWładysław II Opolczyk

Władysław II Opolczyk (Ruski, Naderspan)

Zwolennik pokoju i wielki jego zachowawca.
Kronika Janka z Czarnkowa
rodzice ⇒ drzewo genealogiczne
Bolesław II opolskiElżbieta, córka Bernarda Statecznego
życie
6 V 1326/1330 - 8 lub 18 V 1401 (Opole)
małżeństwa
  1. 1352/55 - ok.1367: Elżbieta, córka Mikołaja Aleksandra Besaraba, wojewody wołoskiego
    • niektórzy badacze (Veldtrup) wskazują, iż do zaślubin miało dojść znacznie później (II/V 1365), co jednak wydaje się mało prawdopodobne z uwagi na dość podeszły wiek księcia w tym czasie (35/39 lat)
  2. ok.1367 - 1401: Eufemia (Ofka), córka Siemowita III Starszego
potomstwo ⇒ drzewo genealogiczne
  1. Katarzyna (przed 26 III 1367? - 6 VI 1420)
    • możliwe również pochodzenie z drugiego małżeństwa
  2. Elżbieta (po 26 III 1367? - przed 6 X 1374)
    • możliwe również pochodzenie z pierwszego małżeństwa
    Jadwiga (26 III 1367/1378 - 20 IX 1392 lub 1393)
    Eufemia (przed 1402 - 21 XI przed 1408)
panowanie
1372-1378: (namiestnik Ludwika Andegaweńskiego na Rusi Halickiej)
1378: (namiestnik Ludwika Andegaweńskiego w Polsce)
1386-1387: (namiestnik Królestwa Węgier na Rusi Halickiej)
1356-1365/67: Olesno, Opole (współrządy)
1365/67-1370: Olesno, 1/2 Opola
1370-/1374: Bolesławiec, Olesno, 1/2 Opola, Wieluń
/1374-1378: Bolesławiec, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Wieluń
1378-1379: Bolesławiec, Dobrzyń, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Wieluń
1379-ok.1382: Bolesławiec, Bydgoszcz, Dobrzyń, Gniewkowo, Inowrocław, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Wieluń
ok.1382-1386: Bolesławiec, Bydgoszcz, Dobrzyń, Gniewkowo, Inowrocław, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Ostrzeszów, Wieluń
1386-1390: Bolesławiec, Bydgoszcz, Dobrzyń, Głogówek, Gniewkowo, Inowrocław, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Ostrzeszów, Wieluń
1390-1391: Bolesławiec, Dobrzyń, Głogówek, Gniewkowo, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Ostrzeszów, Wieluń
1391-1393: Bolesławiec, Głogówek, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola, Ostrzeszów
1393-1396: Bolesławiec, Głogówek, Lubliniec, Olesno, 1/2 Opola
1396-1399: Głogówek
1399-1401: Głogówek, 1/2 Opola
1382-1383: Strzelce (regencja)
1383-1385: Niemodlin, Strzelce (regencja)

1352/1355

-Władysław wyjeżdża na Węgry.

1356

-(21 VI) Śmierć Bolesława II opolskiego.

ok. 1363

-Przejęcie Gorzowa Śląskiego wraz z okręgiem od Bolka II Małego.

1363

-(V) Uczestnictwo w krakowskich uroczystościach ślubnych Elżbiety (wnuczki Kazimierza Wielkiego) z cesarzem Karolem IV Luksemburskim.

1364

-(IX) Władysław uczestniczy w zjeździe monarchów w Krakowie (w orszaku Ludwika Andegaweńskiego).

1365

-Udział w wyprawie cesarza Karola IV Luksemburskiego do Awinionu.
-(23 X) Karol IV Luksemburski zatwierdza Władysławowi i Bolesławowi III spadek po ojcu i zobowiązuje się do wypłaty kwoty 10000 kop groszy praskich (zabezpieczonej na miejscowościach Trutnov, Dvůr Králové i Žacléř) w ramach odszkodowania za zajęcie księstwa świdnicko-jaworskiego po oczekiwanym wygaśnieniu tamtejszej linii książęcej.

1365/1367

-(23 III 1365/26 III 1367) Podział księstwa opolskiego z bratem Bolesławem III.

1366

-(5 II) Karol IV Luksemburski przekazuje Władysławowi i Bolesławowi III w zastaw Trutnov, Potštejn i Kostelec nad Orlicí.

1366/1367

📖
Ten także książę świdnicki rozporządził, by po jego śmierci podarować wujom jego [siostrzeńcom - przyp. wł.], książętom opolskim, Władysławowi, obecnie panującemu, i zmarłemu Bolkowi, wspomniane ziemie - Byczyna i Kluczbork [...] - Kronika książąt polskich Piotra z Byczyny
-(1366/26 III 1367) Objęcie okręgu Kluczborka, Byczyny i Wołczyna z nadania Bolka II Małego (ziemie stanowią dożywotni zastaw Bolka).

ok. 1367

-Śmierć Elżbiety.
-Małżeństwo z Eufemią (Ofką), córką Siemowita III Starszego.

1367

-(26 III) Cesarz Karol IV Luksemburski wyraża zgodę na dziedziczenie księstwa opolskiego przez córki Władysława, w przypadku braku potomstwa męskiego.
-(24 IV/1 V) Objęcie stanowiska palatyna Węgier z nadania Ludwika.

1368

-(jesień) Władysław bierze udział w węgierskiej wyprawie na Bułgarię.

1368-1372

-Konflikt z Ludwikiem I brzeskim o okręg Kluczborka, Byczyny i Wołczyna.

ok. 1370

-Władysław i Bolesław III zawierają z Henrykiem niemodlińskim układ o wzajemnym dziedziczeniu swoich księstw w przypadku bezpotomnej śmierci.

1370

-(1/5 XI) Przybycie do Krakowa.
-(5 XI) Śmierć Kazimierza Wielkiego.
📖
W pierwszą zatem niedzielę po dniu Św. Marcina, która była dniem 10 miesiąca listopada, król Ludwik był przez najczcigodniejszych ojców - arcybiskupa Jarosława, biskupów Floriana krakowskiego i Piotra lubuskiego, w katedrze krakowskiej na króla polskiego z przyzwoitą uroczystością koronowany, w obecności szczupłej garstki szlachty i tylko dwóch książąt, mianowicie Władysława opolskiego oraz Kazimierza szczecińskiego i dobrzyńskiego, którzy obydwaj pewne księstwa czyli władztwa na koronacji jako lenno od niego otrzymali, mianowicie: Władysław miasta i zamki bardzo warowne wieluński, bolesławiecki, brzeźnicki, Krzepice, Olsztyn, Bobolice, dane mu w owym czasie przez króla Ludwika z ich okręgami, a które przez błogosławionej pamięci króla Kazimierza wielkim kosztem były zbudowane. - Kronika Janka z Czarnkowa
-(17 XI) Udział w koronacji Ludwika Andegaweńskiego w katedrze wawelskiej.

1370/1371

-(4 V 1370/29 III 1371) Śmierć stryja Alberta strzeleckiego.

1371

-(VII) Władysław bierze udział w węgierskiej wyprawie na Morawy.

1372

-(II-III) Udział w rokowaniach czesko-węgierskich (w roli pośrednika stron węgierskiej) dotyczących małżeństwa Zygmunta Luksemburskiego z jedną z córek Ludwika.
-(14 III) Zjazd z Karolem IV Luksemburskim we Wrocławiu.-(27 III) Zawarcie przymierza z Konradem II oleśnickim.
-(30 IX/10 X) Władysław zostaje pozbawiony stanowiska palatyna węgierskiego.

1373

-(22 IV) Zjazd z Henrykiem niemodlińskim w Opolu.

1374

-(9 IX/19 X) Interwencja zbrojna w hospodarstwie mołdawskim.

1375

-(13 II) Papież Grzegorz XI tworzy (dzięki staraniom Ludwika i Władysława) arcybiskupstwo w Haliczu obejmujące biskupstwa w Przemyślu, Włodzimierzu i Chełmie.-Odkupienie okręgu pszczyńskiego i mikołowskiego (z Mysłowicami) od Jana I, księcia raciborsko-opawskiego.-(7 XII) Lokacja Jarosławia na prawie magdeburskim.

1376

-(15 III) Przywilej lokacyjny dla miasta Władysławowa (Ladislavia, później Rymanów).
📖
[...] książęta Kiejstut z Trok (brat Olgierda, wielkiego księcia litewskiego) z bratem swoim Lubartem łuckim i bratankiem Jerzym bełzkim, tajemnie rzekę San poza Zawichostem, w dniu... miesiąca listopada, przeszli i spustoszyli niespodzianie wiele wsi nad Wisłą aż do miasta Tarnowa, nie oszczędzając ani wieku ani płci, lecz mordując tych, których nie mogli zabrać do niewoli. Tym sposobem niezliczona ilość ludzi obojga płci była nieszczęśliwie uprowadzona w wieczną niewolę. Wielu kapłanów, po spaleniu kościołów, zabito, innych wzięto do niewoli. - Kronika Janka z Czarnkowa
-(XI) Najazd Litwinów (Kiejstuta, Lubarta i Jerzego bełskiego) na ziemię lubelską, sandomierską i północno-zachodnią część Rusi Halickiej.-(23 XI) Lokacja Lubaczowa na prawie magdeburskim.

przed 1377

-Przywilej lokacyjny dla miasta Częstochowy.

1377

📖
[...] najjaśniejszy król Ludwik ze swymi Węgrami obległ zamek Bełz, krakowianie zaś, sandomierzanie i sieradzanie ze swej strony obiegli zamek Chełm, po zdobyciu którego podążyli do króla pana do Bełza. Pomimo, że Bełz był zamkiem mocno obwarowanym i trudnym do zdobycia, załoga jego straciła nadzieję utrzymania się, i książę bełzki Jerzy, za pośrednictwem księcia litewskiego Kiejstuta z Trok, zdał się na łaskę króla pana i zamek Bełz jemu odstąpił, od króla zaś, z łaski jego i szczodrobliwości, otrzymał inny zamek Lubaczów i sto grzywien dochodu z żup (solnych) w Bochni. - Kronika Janka z Czarnkowa
-(VII-IX) Władysław (wraz z bratem Bolesławem III i Konradem II oleśnickim) bierze udział w polsko-węgierskiej wyprawie przeciwko Litwie.-(5 X) Lokacja Bełzu na prawie magdeburskim.

1378

-(I/II) Ludwik mianuje Władysława swoim namiestnikiem w Polsce.
-(28 III) Zjazd szlachty wielkopolskiej w Gnieźnie.-(5 IV) Zawarcie (w Krzepicach) zawieszenia broni z Bartoszem z Odolanowa (do 13 VI), najeżdżającym okolice książęcego miasta Olesna.-(IX) Władysław zostaje odwołany ze stanowiska namiestnika w Polsce.
📖
Tegoż roku, książę Władysław, syn Bolesława z Opola, władca i pan całej Rusi, zwolennik pokoju i wielki jego zachowawca, widząc, że z powodu napadów Litwinów, nie zdoła utrzymać spokojnie niepewnego państwa ruskiego, odstąpił je królowi polskiemu i węgierskiemu Ludwikowi, w zamian za ziemie i księstwa dobrzyńskie, gniewkowskie i bydgoskie. Tegoż czasu, mianowicie w święto Narodzenia Chrystusa Pana, objął on księstwo gniewkowskie, zaś księstwo dobrzyńskie było zastawione za osiem tysięcy grzywien wdowie po księciu Kaźku, która nie chciała z niego wcześniej ustąpić, aż wyjdzie za mąż i dopóki te osiem tysięcy grzywien nie zostanie jej wypłacone. - Kronika Janka z Czarnkowa
-(XII) Odstąpienie Rusi Halickiej Ludwikowi.

1378/1386

-Małżeństwo córki Katarzyny z Henrykiem VIII Młodszym Wróblem.

1379

-(13 I) Zwolnienie mieszkańców Rusi z przysięgi wierności.
-(VII) Zjazd w Płocku z Siemowitem III i Henrykiem VII z Blizną, księciem brzeskim.
-(28 XI/) Władysław reguluje należność wobec księżnej-wdowy Małgorzaty (w kwocie 8000 grzywien) i przejmuje Bydgoszcz, Inowrocław i Gniewkowo.

1380

-(12 II) Udział w zjeździe w Zwoleniu dotyczącym warunków przyszłego małżeństwa Jadwigi z Wilhelmem Habsburgiem.
-Władysław zawiera układ z Zakonem Krzyżackim.

1381

📖
Tegoż roku [1381 - przyp. wł.], Władysław Bolesławowic, książę opolski, wieluński, dobrzyński i gniewkowski nałożył na ludzi w dobrach kościoła płockiego, położonych w jego księstwie dobrzyńskim, i ściągnął z nich ciężkie pobory, mianowicie po pół grzywny groszy. Starostowie zaś rzeczonego księcia, trapiąc tych ludzi wszelkiego rodzaju grabieżą, wyrządzili im bardzo wiele szkody, za co biskup zarówno samego księcia, jak starostów i ich wspólników, ogłosił publicznie za ekskomunikowanych, na mocy ustaw prowincjonalnych i legatów Stolicy Apostolskiej i nałożył interdykt na ziemię dobrzyńską tak za to, jak i za niewypłacanie dziesięcin snopowych. Gdy zaś w najbliższe święto Wielkanocy, spowiednik tego księcia odmówił mu, jako wyklętemu, komunii ciała Pańskiego, książę, wziąwszy to do serca, udał się niezwłocznie do arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana, uznał swoją winę w tym, że doradzał królowi Ludwikowi pociąganie ludzi kościelnych do płacenia podatku i ofiarując arcybiskupowi zadośćuczynienie, usilnie go błagał o zdjęcie klątwy i udzielenie mu dobrodziejstw rozgrzeszenia. Arcybiskup, nie zasięgając wcale rady swojej kapituły i nie wymagając żadnego zadośćuczynienia, rozgrzeszył księcia i kazał publicznie ogłosić absolucję. Niezwłocznie potem, mianowicie w 13 dzień miesiąca maja, zjechał się książę na zamku Złotorii z Dobiesławem, biskupem płockim [...] Tego dnia jednak żadną miarą nie mogli dojść do zgody i dopiero nazajutrz, znowu tam się zebrawszy, po długich rozprawach, już około zachodu słońca, książę, widząc stałość biskupa i przekonawszy się, że bez wynagrodzenia strat i bez zwrotu pobranych pieniędzy nie będzie mógł otrzymać rozgrzeszenia, przyrzekł w dobrej wierze [...] zwrócić wszystkie pieniądze, pobrane od ludzi kościelnych i całkowicie wynagrodzić szkody, zgodnie z przysięgą poszkodowanych, w pewnych terminach, na piśmie ustanowionych, i tym sposobem zasłużył na dobrodziejstwo rozgrzeszenia. - Kronika Janka z Czarnkowa
-Spór z biskupem płockim Dobiesławem Sówką (spowodowany nałożeniem wysokich podatków na ludność w ziemi dobrzyńskiej, w dobrach biskupstwa płockiego).

ok. 1382

-Przejęcie Ostrzeszowa (wraz okręgiem) z nadania Ludwika Andegaweńskiego.

1382

-(17 IV) Ludwik zatwierdza (w Radomsku) nadania dla Władysława.
-(14 IX) Śmierć Henryka niemodlińskiego.
📖
Dnia dwudziestego pierwszego września Bolesław III książę opolski zmarł w mieście Strzelcach i w Opolu w klasztorze braci mniejszych Św. Franciszka pochowany został. - Kronika Jana Długosza
-(21 IX) Śmierć Bolesława III strzeleckiego.-(21 X) Lokacja Wyszogrodu (k. Bydgoszczy) na prawie chełmińskim.

1383

📖
[...] jeśli wspomniana królowa pani węgierska młodszej swej córki Jadwigi na nadchodzące święto Zesłania Ducha Świętego nie wyprawi lub nie przyjedzie do Krakowa, w tym celu, aby aż do śmierci sprawowała rządy w Królestwie Polskim, to (ziemianie polscy) będą się odtąd uważali za wolnych od wszelkich obietnic. Oprócz tego żądano, aby królowa pani znowu połączyła z Królestwem Polskim ziemię ruską, oraz wcieliła do tegoż Królestwa i jego Korony, przywróciwszy do stanu pierwotnego, księstwa: dobrzyńskie, kujawskie, wieluńskie i zamki z miastami: Ostrzeszów, Bolesławiec, Krzepice, Kłobuck, Częstochowę, Olsztyn i Bobolice, które jej mąż, Ludwik, król węgierski i polski, księciu panu Władysławowi opolskiemu (który na owym zjeździe był obecny i na nim za to, że nie chciał się zgodzie na elekcję Siemowita, księcia mazowieckiego, którego siostrę rodzoną miał za żonę, miał być uwięziony) nadał i odstąpił, w przeciwnym bowiem razie z pełnym rozmysłem przystąpią do wyboru nowego króla, nie zważając na żadne układy, wbrew temu zawarte. - Kronika Janka z Czarnkowa
-(16-28 III) Udział w zjeździe walnym szlachty polskiej w Sieradzu.-(/18 IV) Wykupienie (za kwotę 11000 grzywien groszy praskich) Prudnika, Gryżowa k. Nysy i Sośnicowic od Przemka, księcia opawskiego.
-(18 IV) Władysław zobowiązuje się do zbycia ziemi sośnicowickiej bratankom (za cenę ustaloną przez komisję złożoną z 6 mężów zaufania).
-(6 X) Władysław pośredniczy w zawarciu układu rozjemowego pomiędzy Siemowitem IV, a Zygmuntem Luksemburskim i Małopolanami.
-Wacław IV Luksemburski rezygnuje z przejęcia księstwa niemodlińskiego.

przed 1384

-(/29 IV) Zbycie (sprzedaż?) okręgu pszczyńskiego i mikołowskiego (z Mysłowicami) na rzecz książąt raciborskich.

1384

📖
Nareszcie w środę po niedzieli "Invocavit", dnia drugiego miesiąca marca, przedniejsi panowie polscy oraz Bodzanta, arcybiskup gnieźnieński, zjechawszy się w Radomsku, jednomyślną zgodą i wolą postanowili posłać po Jadwigę, córkę śp. zmarłego króla z prośbą, aby przyjechała do Polski na królowanie, inaczej bowiem, jeżeli będzie zwlekała z przyjazdem, przystąpią do elekcji króla. - Kronika Janka z Czarnkowa
-(2 III) Zjazd w Radomsku.-(31 VIII) Przekazanie paulinom częstochowskim obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem (pochodzącego z Rusi; zapewne z Bełza).

po 1384

-(II lub 21 III) Śmierć Eufemii, wdowy po stryju Bolesławie Pierworodnym.

1385

-Zakończenie regencji Władysława w księstwie strzelecko-niemodlińskim.
-(I/27 II) Nabycie Karniowa (w drodze zastawu) od Jana II Żelaznego raciborsko-karniowskiego.
📖
Wilhelm książę Austrii, któremu był Ludwik król węgierski i polski córkę swoję młodszy Jadwigę za życia swego postanowił dać w małżenstwo, dowiedziawszy się, z licznych doniesień i krążących wieści o wszystkim co się działo w Polsce, żywo nimi dotknięty, z licznym pocztem rycerstwa i całym zasobem bogactw swoich, ozdób i dworskiego przyboru, ruszył do Polski i niespodzianie przybył do Krakowa. A lubo przyjazd jego zmieszał nie pomału i zakłopocił Dobiesława z Kurozwęk, na ówczas kasztelana i wielkorządcę krakowskiego, jako też innych panów polskich, ażeby układy z Jagiełłą, księciem litewskim rozpoczęte nie spełzły bez skutku, pożądanym jednak był królowej Jadwidze, przez którą (jak niektórzy mniemali) sprowadzony, przy pomocy Gniewosza z Dalewic podkomorzego krakowskiogo (u którego też stanął gospodą) długi czas bawił w Krakowie, gdy żaden z panów nie śmiał się w tej mierze królowej sprzeciwić. [...]
Ale gdy wbiegł na zamek, gdzie miał z królową Jadwigą wejść do łożnicy, z rozkazu i za sprawą panów polskich, którym takowe pokładziny wielce się nie podobały, nie dopuszczony do komnaty sypialnej i z zamku sromotnie wypchnięty, sprawy cielesnej z królową zaniechać musiał. - Kronika Jana Długosza
-(VIII) Wilhelm Habsburg (pod opieką podkomorzego krakowskiego Gniewosza z Dalewic, być może działającego z polecenia Władysława) przybywa do Krakowa, z nadzieją na skonsumowanie małżeństwa z Jadwigą.

1386

-(10 VII) Spotkanie z Władysławem Jagiełłą w Niepołomicach.-(/15 VII) Władysław przejmuje zarząd nad Rusią Halicką z nadania królowych węgierskich, Elżbiety Bośniaczki i Marii Andegaweńskiej.

1387

-(I-III) Jadwiga Andegaweńska wyprawia się na Ruś Halicką.-(27 IV) Władysław oddaje (w Brnie) swoje dobra w Rusi i na Węgrzech pod opiekę króla czeskiego Wacława IV Luksemburskiego.-(VIII) Witold Kiejstotowicz (z posiłkami polskimi) zdobywa Halicz.

1388

-(12-22 IV) Udział w negocjacjach polsko-krzyżackich w Toruniu (w orszaku Władysława Jagiełły).
-Władysław Jagiełło obiecuje przekazanie Bydgoszczy (pozostającej w rękach Opolczyka) książętom słupskim.
-(26 XII) Śmierć Bodzęty, arcybiskupa gnieźnieńskiego.

1389

-(8 I) Zjazd książąt śląskich (w Hotzenplotz) z margrabią Jodokiem z Moraw i biskupem ołomunieckim Mikołajem w sprawie zwalczania przestępczości na pograniczu śląsko-morawskim.
-(14-16 V) Zjazd w Niepołomicach z Władysławem Jagiełłą, Jadwigą i Siemowitem IV.
-(16 V) Nieudana próba opanowania zamku wawelskiego (?).

1390

-(23 I) Małżeństwo córki Jadwigi z Wiguntem Aleksandrem, księciem kiernowskim.-(28 II) Władysław sprzedaje Karniów margrabiemu Jodokowi, swemu szwagrowi (za cenę 11200 grzywien).
-(XI) Krzyżacy zajmują kilka pogranicznych zamków (w ziemi dobrzyńskiej?), wobec zbliżenia Opolczyka z Władysławem Jagiełłą.
📖
Wacław król rzymski i czeski srogim zapalony gniewem przeciwko Władysławowi i innym opolskim książętom, wysłał zbrojno Prokopa margrabiego morawskiego, tudzież Mikołaja i Wilhelma książąt opawskich, na splądrowanie opolskiej ziemi. Ci wpadłszy do niej pod jesień ze swoimi i od Wacława króla przydanymi wojskami, a nie doznawszy oporu ze strony książąt opolskich, nie śmiejących do walki wystąpić, zniszczyli kraj wszystek ogniem, rzeziami i łupiestwami, i obciążeni zdobyczą powrócili z wyprawy. - Kronika Jana Długosza
-(jesień) Niszczycielski najazd margrabiego morawskiego Prokopa i książąt opawskich na księstwo opolskie (przeprowadzony z inicjatywy króla czeskiego Wacława IV Luksemburskiego).

1391

-Władysław zastawia swoją złotą koronę (za 800 kop groszy praskich) mincerzowi toruńskiemu Janowi Lepperowi.-(5-7 V) Zastawienie Krzyżakom Złotorii nad Drwęcą i 5 okolicznych wsi (za cenę 6632 florenów węgierskich).
-(lato/jesień) Władysław wyjeżdża na dwór węgierski Zygmunta Luksemburskiego.
-(VIII-X) Wojna z Władysławem Jagiełłą.

1392

-(28 VI) Śmierć Wigunta Aleksandra.-(25-27 VII) Spotkanie w Malborku z Konradem Wallenrodem, wielkim mistrzem krzyżackim.-(3 XI) Spotkanie z Zygmuntem Luksemburskim w Weissenkirchen (Újvár).

1393

-(21 I/-26 VII) Wojna z Władysławem Jagiełłą.-(22 VIII/XI) Wyprawa wojsk polskich (dowodzonych przez Spytka z Melsztyna i Jana z Tęczyna) na Strzelce, należące do bratanków Opolczyka.-(11 IX) Zygmunt Luksemburski wydaje (w Šintavie) akt zezwalający na dysponowanie w pełni ziemią dobrzyńską przez Władysława.

1394

-(I/22 II) Nieudane oblężenie zamku w Pławniowicach przez wojska opolskie.
-(10 IV) Zawarcie rozejmu z Władysławem Jagiełłą (w Głogówku).

1396

-(14 VII/) Spytko z Melsztyna (wspierany przez oddziały Ludwika brzeskiego) uderza na księstwo opolskie.

1396-1399

-Spór z bratankami Bolesławem IV, Bernardem i Janem Kropidłą o nowy zamek ("zamek na Górce") w Opolu i zamek w Domaradzu.

1397

-(10-15 VII) Władysław bierze udział w zjeździe Władysława Jagiełły i Jadwigi Andegaweńskiej z Zygmuntem Luksemburskim w Starej Wsi na Spiszu.-(/15 VII) Walki z Ludwikiem I brzeskim w okolicach Głogówka.

1401

-(8 lub 18 V) Śmierć Władysława II Opolczyka w Opolu.
źródła:literatura:ilustracje:
POCZET.COM (treść i kod strony) jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Serwis wpisany został do rejestru dzienników i czasopism prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Katowicach pod poz. Pr 2428.
partnerzy: ApisVideoŻegluga śródlądowaWydawnictwo Avalon
do góry