Władysław I opolski (kaliski)
1229/1230
-(13 V) Śmierć
Kazimierza I opolskiego.
- Henryk Brodaty wraz z księżną Wiolą obejmują rządy opiekuńcze na Opolszczyźnie.
1233
-(3 XII) Bulla protekcyjna papieża Grzegorza IX dla księżnej Wioli z synami (oraz ich posiadłości).
- (23 XII) Papież poleca Wiolę z synami opiece arcybiskupa Pełki, biskupa wrocławskiego Tomasza i biskupa ołomunieckiego Roberta.
1238
-(19 III) Śmierć
Henryka Brodatego.
- Brat Mieszko faktycznie usamodzielnia się w księstwie opolsko-raciborskim.
📖
Wiola księżna kaliska i rudzka w roku 1238 na wiecu w Bobrownikach; pozwala wspólnie z synem księciem Władysławem, Klemensem kasztelanem krakowskim lokować wsie Łubnica i Konarzew na prawie średzkim [...] - Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski, nr 214-(17 VIII/) Udział (wraz z matką Wiolą) w zjeździe w Bobrownikach z
Henrykiem Pobożnym.
- Henryk akceptuje objęcie władzy w księstwie opolsko-raciborskim przez Mieszka i pozostawia księżnej Wioli ziemię kaliską i rudzką (być może jako jej oprawę wdowią, ponieważ tytulatura książęca nie obejmuje Władysława).
1241
-(9 IV) Śmierć
Henryka II Pobożnego.
- Władysław faktycznie obejmuje współrządy (wraz z matką Wiolą) nad księstwem kalisko-rudzkim.
1243
-(25 III) Zjazd z matką i bratem
Mieszkiem w Mechnicy (nieopodal Koźla).
1243/1245
-(29 X)
Mieszko ogłasza swój testament w Koźlu.
- Obietnica sukcesji Władysława na wypadek bezpotomnej śmierci.
1244
📖
[...] rycerstwo [wielko]polskie zajęło gród Kalisz i ofiarowało swemu księciu Przemysłowi. - Kronika wielkopolska-Utrata Kalisza na rzecz
Przemysła I.
1244/1246
-Zjazd z
Bolesławem Rogatką nieopodal Wrocławia.
1246
📖
Kiedy rozeszła się wieść o jego śmierci [Mieszka], natychmiast zwrócono księciu krakowskiemu Bolesławowi Wstydliwemu zamek w Lelowie, który podlegał Mieczysławowi, i wszystkie wysiłki i knowania księcia mazowieckiego Konrada spełzły na niczym. Dział zaś księcia opolskiego Mieczysława przejął jego rodzony brat Władysław i zaczął panować nad całym księstwem opolskim. - Kronika Jana Długosza-(18, 21, bądź 22 X) Śmierć
Mieszka Otyłego.
- Gród w Lelowie zostaje przejęty przez Bolesława Wstydliwego.
- Objęcie księstwa opolskiego (bez okręgu cieszyńskiego który pozostał pod zarządem księżnej-wdowy Wioli).
1249
📖
[Władysław] usiłował rzeczony gród [Rudę] zabezpieczyć księciu Kazimierzowi, synowi zmarłego księcia mazowieckiego Konrada, za 500 grzywien srebrnych. Lecz gdy wysłańcy Kazimierza marudzili z odebraniem wspomnianego grodu Rudy, książę wielkopolski Przemysł przepędziwszy wysłanników wspomnianych książąt przyszedł do wspomnianego grodu Rudy i zajął go, ofiarowany mu przez grodzian. - Kronika wielkopolska-Utrata Rudy.
📖
Bruno z Ołomuńca nie dbając na godność kapłańską, z powodu jakichś nieporozumień i zawiści z księciem Raciborza Władysławem, oblega i zdobywa miasto Racibórz i pali zarówno kościoły, jak klasztory i miasto. Podsuwa też pod zamek raciborski machiny oblężnicze, ale odparty stąd, z hańbą się wycofał. Po różnych zaś obustronnych układach pokojowych książę Władysław odkupił miasto Racibórz od biskupa Brunona za trzy tysiące grzywien. - Kronika Jana Długosza-Najazd biskupa praskiego, Brunona z Ołomuńca na Racibórz.
- Bruno zajmuje miasto, lecz zostaje odparty spod zamku.
- Układ pokojowy z Brunonem z Ołomuńca.
- Władysław odkupuje miasto Racibórz za 3000 grzywien.
1251
📖
[...] książę Wielkopolski Przemysł siostrę swą Eufemię wydał za mąż za księcia opolskiego Władysława, która była z nim spokrewniona w piątym i czwartym stoniu. - Kronika wielkopolska-Małżeństwo Eufemią, córką
Władysława Odonica Plwacza.
-(7 IX) Śmierć księżnej-wdowy Wioli.
- Władysław przejmuje władzę w ziemi cieszyńskiej.
1253
📖
[...] książę krakowski Bolesław i opolski Władysław wraz ze swoimi wojskami, a także ruskimi, spustoszyli ogniem i mieczem ziemię opawską, którą przedtem zajął król Czech Przemysł, którego nazywano Ottokarem. - Kronika wielkopolska
---
Daniel spotkawszy się z Bolesławem, myślał, jak przejść [do] ziemi opawskiej. [Ponieważ] Bolesław nie chciał [iść], żona jego pomagała Danielowi słowami, była powiem córką króla węgierskiego, o imieniu Kinga. [...] Wziął tedy syna swojego Lwa i pomoc od brata Wasylka, tysiącznika Jerzego. Spotkawszy się z Bolesławem, poszedł z Krakowa. Przyszli nad rzekę Odrę do grodu zwanego Koźle i przyjechał do niego Władysław, syn Kazimierzowy, Laskonogiego Mieszka [wnuk]. I wziąwszy konnych i pieszych przyszli do rzeki Psiny. I zwołał naradę Daniel i Lew z Władysławem, którędy by wojować. On zaś [Władysław] nie powiedział prawdy i dał przewodnika dla oszustwa. [...] Kiedy Daniel z Bolesławem szli ku Opawie, [Bolesław] posłał [w] straży Lachów swoich. Wyjechał zaś Andrzej z Opawy z Czechami i spotkali się oni i starli się. Zwyciężył Andrzej. Mało było Lachów i jednych zabił, innych pojmał i padł wielki strach na Lachów. [...]
Bolesław nie przeszedł rzeki, lecz stał na górach przygotowawszy się do boju. Władysław zaś szedł i przyszedłszy pod bramę pierwszą, spalił. [...]
Nazajutrz tedy przygotowawszy się do boju [razem] z Bolesławem, poszedł łupiąc i paląc ku Głubczycom. Posławszy zaś Władysław, spalił wszystkie okoliczne wsie, zwane okolnymi. I zło uczynił tym, bowiem nie zdobyli grodu. Gdy przyszli tedy Daniel i Bolesław ku grodowi, wszyscy wojowie chcieli wziąć gród podkładając pod niego ogień. Wiatr zaś silnie wiał na gród, a gród ze świerczyny zbudowany był. I fosę małą widząc, szukali wojowie jeżdżąc tędy i owędy drewna i słomy, aby podłożyć pod gród. [Jednak] nie znaleźli, wszystko był bowiem popalił Władysław w otoczeniu i najbliższe wsie. [...] I ustalili Daniel i Bolesław i Lew, że całą ziemię złupili byli. Nazajutrz zaś wrócili do siebie. - Kronika halicko-wołyńska-(VI/VII) Uderzenie wojsk polsko-ruskich (
Bolesława Wstydliwego, Władysława, Lwa i Daniela Halickiego) na ziemię opawską, w celu poparcia węgierskiej wyprawy na Austrię (będącą pod panowaniem czeskim).
- Nieudane oblężenie Opawy i Głubczyc.
1254
-(8 V) Uroczystości w Krakowie ku czci Św. Stanisława, połączone ze zjazdem książąt piastowskich.
-Lokacja Bytomia na prawie średzkim.
1255
-(lato) Władysław związuje się z dworem władcy Czech, Przemysła Ottokara II.
1256/1260
-Zawarcie sojuszu z
Henrykiem III Białym.
ok. 1257
-Lokacja Wodzisławia Śląskiego na prawie magdeburskim.
1259-1260
📖
Ogromne wojsko tatarskie wkroczywszy z wielką szybkością do Polski po zdobyciu zamku i miasta Sandomierza morduje po barbarzyńsku wiele tysięcy napotkanych tam ludzi, mężczyzn i kobiet. Pozostałych, pędząc jak bydło do Wisły, potopiło, piękne i młode kobiety uprowadziło do niewoli. Pustoszą klasztor w Zawichoście i na Łysej Górze. Aż do Krakowa i Bytomia plądrują, szerząc grabież, mordy i uprowadzanie ludzi do niewoli. - Kronika Jana Długosza-(/30 XI 1259-II 1260) Najazd tatarski (przy wsparciu ruskim) na Małopolskę i ziemię bytomską.
1260
-(VI-VII) Udzielenie wsparcia wojskowego Czechom walczącym z Węgrami.
- (12 VII) Udział w zwycięskiej bitwie pod Kressenbrun.
1261
-(25 XII) Prawdopodobny udział w koronacji królewskiej Przemysła Ottokara II.
1262
-(7 VI) Wiec w Dankowie.
1265
📖
[...] 7 dnia sierpnia, ruszył król [Przemysł II Ottokar] do Bawarii, z wielką ilością zbrojnych Czechów, Morawian, Polaków, Austriaków i Karyntyjczyków. - Kronika Franciszka Praskiego-(7 VIII-XI) Militarne wsparcie Przemysła II Ottokara podczas jego wyprawy na Bawarię (?).
1267
📖
Gdy po odbytej [...] kanonizacji błogosławionej Jadwigi w Viterbo powrócili z radością posłowie do dworu rzymskiego wysłani, natychmiast ogłoszoną została uroczystość podniesienia tejże świętej i jej ciało wszelkiej czci godne zostało przeniesione w roku 1267 dnia 26 sierpnia. [...]
Na tę uroczystość zebrało się mnóstwo jakby nieprzeliczone ludzi z rozmaitych stron świata, również książęta i ziemscy panowie, prałaci i liczni zarządcy kościołów z duchowieństwem rozmaitych zakonów obecnością swoją uświetnili dzień, w którym święto tego przeniesienia obchodzono. Albowiem przybywający Najjaśniejszy król czeski Ottokar i Oświecony Władysław książę śląski i biskup salzburski i bracia jego książęta śląscy a tejże świętej wnuki i wielu z książąt polskich, każdy ze swym orszakiem wedle godności swego stanu i powołania, jakie na świecie odbierał, pięknością różnobarwnych i różnokształtnych namiotów ozdobili równiny, na których wokół klasztoru trzebnickiego mieli swoje stanowiska. - Legenda o Świętej Jadwidze-(26 VIII) Udział w uroczystościach kanonizacyjnych Św. Jadwigi w Trzebnicy.
ok. 1270
-Lokacja Lublińca na prawie średzkim.
1271
-(IV) Rycerstwo krakowskie
Bolesława Wstydliwego niszczy wieś
Zarisce położoną w księstwie opolskim.
1272
-(25 II) Władysław lokuje Żory na prawie magdeburskim.
ok. 1272
-Lokacja Oświęcimia na prawie lwóweckim.
1273
📖
[Buntownicy] poddają mu [Władysławowi opolskiemu] ziemię krakowską i sandomierską, prosząc go, aby nie odmówił ich przyjęcia, z wielu [bowiem] względów, z powodu sąsiedztwa i związku ziem i płynących stąd wielu korzyści, przyjmą życzliwiej za księcia i pana raczej jego, aniżeli Leszka Czarnego. Książę opolski Władysław dumny z tej gotowości poddania się przyjmuje ją bez zastanowienia w nadziei łatwego zdobycia władzy nad księstwami krakowskim i sandomierskim z powodu bezdzietności i podeszłego wieku Bolesława Wstydliwego, którego śmierci spodziewano się lada dzień. [...] - Kronika Jana Długosza-Możni małopolscy wszczynają bunt przeciwko
Bolesławowi Wstydliwemu (z zamiarem osadzenia Władysława na tronie krakowskim).
📖
[Buntownicy i Opolanie] ruszyli w wielkiej liczbie i niemal ze wszystkimi swoimi siłami i ludźmi (obawiali się bowiem ataku ze strony Bolesława Wstydliwego, ponieważ sprawa była bardzo głośna). Przybyli aż do wsi klasztornej Boguszyna, gdzie w piątek drugiego czerwca dopędziło ich złożone z rycerstwa dworskiego i szlachty wojsko księcia Bolesława Wstydliwego [...] Dochodzi do ostrego starcia między jednymi i drugimi, a bój był tak zawzięty, że niemal nikt nie ustąpił z pola walki. Toteż wielu ludzi z obydwu stron zginęło, wszyscy padali od ciosów w piersi w miejscach, gdzie stali. [...] Zwycięstwo, aczkolwiek nie bez wielkiego przelewu krwi, przypadło rycerzom Bolesława. - Kronika Jana Długosza-Wyprawa na Kraków.
- (2 VI) Bolesław zwycięża Władysława i buntowników w bitwie pod Bogucinem (k. Olkusza).
- Zajęcie zachodniej części ziemi krakowskiej (m.in. kasztelanii chrzanowskiej).
📖
Bolesław książę Krakowa i Sandomierza, Bolesław książę Polski, Konrad książę Mazowsza, Leszek książę Sieradza, wkroczywszy na ziemie Władysława księcia Opola zniszczyli ją i zupełnie łupiąc i podkładając ogień aż do Opola i do Koźla, i aż po Odrę, i wielu ludzi wytracili tamże. - Rocznik Traski
---
[Bolesław Wstydliwy] ściąga siły ze wszystkich swoich dzielnic i przy osobistej pomocy książąt: kaliskiego i wielkopolskiego Bolesława Pobożnego oraz sieradzkiego Leszka Czarnego, w dzień św. Szymona i Judy najeżdża zbrojnie ziemię opolską i paląc wsie oraz miasta sieje możliwie najdalej spustoszenie. Podchodzi też pod samo miasto Opole i wszystkie jego przedmieścia niszczy i pali, powstrzymuje się jednak od szturmowania i oblegania, poprzestając jedynie na paleniu domów i pustoszeniu pól. [...] Od Opola posuwano się nieprzerwanym marszem w kierunku Koźla i Raciborza i nie wcześniej zaprzestano pustoszenia, dopóki nie splądrowano wszystkich ziem podległych księciu Władysławowi Opolczykowi. - Kronika Jana Długosza-(28 X-XI) Odwetowy najazd
Bolesława Wstydliwego,
Bolesława Pobożnego,
Leszka Czarnego i
Konrada II mazowieckiego na Opolszczyznę.
- Spustoszenie okolic Opola, Koźla i Raciborza przez koalicjantów.
1274
-Układ pokojowy z
Bolesławem Wstydliwym.
- Władysław rezygnuje (?) z pretensji do tronu krakowskiego.
- Zwrot kasztelanii chrzanowskiej Bolesławowi Wstydliwemu w zamian za potwierdzenie panowania w zachodniej części ziemi krakowskiej (między rzekami Skawą i Skawinką).
1275
-Władysław lokuje Głogówek na prawie średzkim.
1277
-(VII) Zjazd pokojowy we Wrocławiu (pomiędzy Przemysłem Ottokarem II i książętami legnickimi).
-Prawdopodobny udział w zjeździe z królem czeskim Przemysłem Ottokarem II w Opawie.
-Lokacja Kęt na prawie magdeburskim.
1277/1279
-Władysław przekazuje synowi
Bolesławowi dzielnicę ze stolicą w Opolu, w której faktycznie rządzi on samodzielnie (pomimo, iż formalnie Opole pozostaje częścią władztwa Władysława).
1280
-(III) Zjazd w Wiedniu z Rudolfem Habsburgiem.
- Zawarcie sojuszu z Henrykiem IV.
- Władysław zobowiązuje się do popierania planów koronacyjnych Henryka.
1281/1282
-(27 VIII bądź 13 IX) Śmierć Władysława I opolskiego.
